Το τραγούδι που προκάλεσε την αιφνίδια διακοπή σε συναυλία στη Φλώρινα ήταν το παραδοσιακό σλαβόφωνο άσμα Eleno Kerko, το οποίο επρόκειτο να ερμηνεύσει η ελληνική μπάντα Banda En Topica. Η παρέμβαση του δημάρχου της Φλώρινας όσο κι αν δημιούργησε ερωτηματικά επειδή δεν συνοδεύτηκε από δημόσια εξήγηση εκείνη τη στιγμή, όσο κι αν έβγαλε στην...
Η ιστορία ξεκινά σε μια πόλη που αλλάζει πρόσωπα πιο γρήγορα απ' όσο ανατέλλει ο ήλιος. Εκεί εμφανίζεται ένας άντρας δίχως σταθερή μορφή, ένας χαμαιλέοντας της εξουσίας που έμαθε από νωρίς πως ο κόσμος δεν συγχωρεί την αδυναμία. Η περπατησιά του θύμιζε κάποιον που σταθμίζει διαρκώς τις σκιές γύρω του, όχι για να τις αποφύγει, αλλά για να τις...
Το αίμα συνεχίζει να μυρμηγκιάζει με το Μίκη στη διαπασών κάθε 17η Νοέμβρη. Ωμά, απλά, πνευματικώς θρεπτικά και θηριωδώς επικά. Κι όμως άλλο είναι εκείνο που κυριαρχεί πια. Είναι η χωνεμένη προδοσία σερβιρισμένη στο δείπνο της Μεταπολίτευσης. 'Όχι δε θα σας πω μέρα που είναι ξανά για την κηδεία της το καλοκαίρι του 2015. Αλλού είναι τα σπουδαία...
Φεύγουν και οι τελευταίοι. Αυτοί που μας δείξαν πως να ξεχωρίζουμε τη δημιουργία απ' το κάθε τι σαχλό. Ευτυχώς για εμάς δε μας έμαθαν μόνο πως να κάνουμε το έρεβος ποίηση. Δεν μας σήκωσαν μόνο ως την απάτητη κορφή της μουσικής. Μας έμαθαν ν' αγαπάμε και σε τέτοιες ώρες μας μάθανε και πως να τους (από) χαιρετάμε με τα δικά τους λόγια....
Στα συλλαλητήρια της 28ης Φεβρουαρίου 2025 - και στα επόμενα που άμεσα έρχονται - ζυμώνονται οι νέες γενιές κινημάτων. Υπήρξαν μαθητές που αυτό ήταν ήδη το δεύτερο τους συλλαλητήριο αφού τον Γενάρη ήταν πάλι στις πλατείες για τα Τέμπη. Εκεί τελειώνει η συζήτηση. Ο σπόρος έχει φυτευτεί. Αν θες να λέγεσαι δημοκράτης οφείλεις να γίνεις μέρος των...
Συχνά αναρωτιέμαι – και ραδιοφωνικώς το γνωρίζετε – για το φαινόμενο της αγοραίας επικοινωνίας στην εποχή της χυδαιότητας και στους καιρούς που υψώνεται το τοτέμ της μέγιστης ατομικής ελευθεριότητας. Άραγε ο συμπεριφορισμός τύπου Μπέου εκπροσωπείται και στην άλλη πλευρά ή στο άλλο άκρο του τόξου της κοινωνικής συνοχής και ανοχής;
Κι εμάς ρέουν απ' τα μάτια μας όλες εκείνες οι τρεχάλες στις πλατείες, τα προαύλια, στα ανοιχτά γήπεδα μέχρι να ανάψει η λάμπα του Δήμου.. Στα σουτάκια που ρίχναμε ανάμεσα από τα πρώτα ραντεβού.. Στα φούτερ που ξεχνάγαμε κάτω απ' τη μπασκέτα ταυτίζοντας τους ήρωες μας με την αγωνία να μπει αυτό το τελευταίο σουτ..Αν δεν έμπαινε πως να έφευγες;...
Μωρ' δε νογάμε Στρατηγέ.. δε νογάμε..
